donderdag 29 oktober 2015

De deur

Opdracht: schrijf een ronddeel. Een rondeel is een gedicht van 8,11,13 of 16 regels, waarbij dezelfde regel in het begin, in het midden en aan het eind staat.

Halloween

De deur kraakte
't kind braakte,
Bloed en snoep kwam uit zijn mond,
hij zakte langzaam op zijn knieën op de grond.

De deur kraakte
een vuilniszak verscheen
't lijkje verdween
De deur kraakte.





't mes hakte er op los
Het zweet stond op haar hoofd,
hij had haar zoveel beloofd.
Niets was hij nagekomen.
't mes hakte er op los

Weg waren haar dromen,
nu bleef hij altijd bij haar
't mes hakte er op los.



Jolanda
31-10-2015

dinsdag 13 oktober 2015

ouderwets

schrijfopdracht 13 oktober 2015:
schrijf 5 bijvoeglijk naamwoorden en 5 zelfstandige naamwoorden op, mix deze en kies er één uit.

Bloemerig glas.

""Ouderwets"
was het woord dat hij te horen had gekregen.
't Jonge kind had dat tegen hem gezegd.
Zijn bloemen paste niet meer in deze tijd.
Hij keek om zich heen
en hij zag veel verschillende vormen
van kunstig gebogen tot scherp geslepen,
één met pootjes
twee met dubbele wanden
verderop een geblazen spiraal.
Hij vond zichzelf maar gewoontjes,
niets bijzonders
een glas in een bloemetjesjurk.
Hij was al meer dan 20 jaar in gebruik.
Zijn baasje was altijd zuinig op hem geweest.
Roze, gele roosjes met groene takjes.
De bloemen hadden hun sprankelende kleur
niet verloren in de tijd.

Het jonge kind had hem bijna
in de glascontainer gegooid
toen een boze stem hem tegen hield.
Twee warme handen omklemden hem,
twee blauwe blijde ogen keken hem aan.
"hij is speciaal, ik houd van hem,
dit is mijn  lievelingsglas".
Nu stond hij weer in de kast
vóór alle andere kunstig gebogen en scherp
geslepen glazen.
Hij mocht dan wel ouderwets zijn,
maar zeker niet vergeten.

Jolanda

en toen ging de deurbel

opdracht 13 oktober 2015
Wild schrijven: bedenk een zin en ga schrijven met deze zin of zorg dat de zin terug komt in je verhaal. de zin is ...en toen ging de deurbel.

Je hebt soms van die dagen,
dat je voeten niet op willen staan.
Je hoofd nog steeds verlangd naar een kussen,
de warmte jou niet wilt verlaten.
Inwendig klinkt een stemmetje
steeds luider.
"kom op, luie geit, sta op !
en uiteindelijk met veel getreuzel
lukt het mij om mijn warme nest te verlaten.
Alles is koud
de vloer.. vlug mijn sloffen aan.
de tocht... snel het raam dicht.
de geluiden... mijn oordoppen houd ik nog even in.
Mijn spieren worden langzaam wakker,
't lijkt of ik 100 jaar geslapen heb.
ik kijk nog even om
verlangend om te rug te kruipen
de stilloze warmte tegemoet.
Vandaag een dagje vrij
een pyjama-dag voor mij.
Zo snel als het maar mogelijk is
bonjour ik de kinderen naar school.
Ik wil terug naar de warme omhelzing van mijn bed.
Na één uur is het eindelijk zo ver.
Genoeglijk met een brede grijns op mijn gezicht,
voel ik dat de warmte mijn bed nog niet heeft verlaten.
Wat een goddelijk gevoel is dit.
De stilte brengt mij in een staat van hemelse gelukzaligheid.
Mijn gedachten verstommen,
mijn lichaam verstilt.
Ik zweef zachtjes op de wolken
een heerlijke dag breekt aan voor mij..
TRING!!!

Jolanda