Lente 2015

Opdracht: schrijf een kinderversje of een kinderverhaal.

Lente

Een koetje en een kalfje rennen in de wei,
De zon schijnt op hun bolletje,
dat maakt hen beiden blij.
De krokussen steken hun kopjes boven de grond,
de viooltjes kleuren paars, wit en bont.
De ooi en het lammetje komen erbij,
Zij dartelen met de koetjes in de groene wei.
De merrie en haar veulen poetsen hun staart
het is 21 maart.
De lente begint,
buiten een spelend kind.
De knoppen aan de bomen ontwaken,
de vogels zijn hun nest aan het maken.
De merel zingt zijn lied in het ochtendgloren,
om iedereen te laten weten dat er dieren worden geboren.
Het dorre blad verdwijnt langzaam uit het zicht,
Welkom lente,
dag gedicht.

Jolanda 2015

Lucht

De opdracht was om uit een combinatie van bijvoeglijk naamwoorden en zelfstandig naamwoorden 1  woord te kiezen. Bij mij was dit "De ronde wolk ".
Over dit woord  ga je schrijven.

31 maart 2015

De ronde wolk

Rond rollend ruisend kabaal
druppels zacht of hard als staal
pletsend, spetterend op de grond of zomaar in een plas.
Paraplu op, laarzen aan,
ronde winderige waterwolk,
ik laat je niet meer gaan.

Met stormkracht 10
laat jij je krachten aan mij zien.
Weg waaien, rondjes draaien,
haren omhoog,
ik zweef in de lucht
niets meer droog.

Eén laatste zucht
WEG ben ik
opgelost in de onmetelijke cirkelende lucht.

Jolanda

waazin of pretiig gestoord

Waanzin of prettig gestoord

Als anderen mij mochten gedenken ,wanneer mijn as wordt verstrooid tussen de bloemen en de bladeren , dan hoop ik dat zij mij herinneren als een prettig gestoord en gelukkig mens.
Want waanzin is niet iets wat ik iemand gun of toe ken. Zeker niet als ik mij de familiaire gebeurtenissen van de afgelopen 3 jaar herinner. Meer dan waanzin genoeg in mijn familie.

Tevens kan het onderwerp waanzin nogal gevoelig liggen, want je zult maar iemand in de familie hebben die geestelijk waanzinnig is geworden.
Voor mij is het op dit moment nog gevoelig niet TE gevoelig meer, want ik ben sinds juli 2014 bezig om mijn moeder, zus en vader te vergeven voor de jarenlange manipulatie, het opleggen van een schuldgevoel, het moeten voldoen aan hun eisen en de vele dreigingen als ik niet voldeed aan de eisen die zij aan mij stelden.
Vergeven is niet iets wat je met een knip van je vingers voor elkaar krijgt.
Je emoties die met een navelstreng verbonden zijn met je ouders snijd je niet even snel door.
Ik kan een luikje open doen over de waanzin die ik ervaren heb aan de hand van e-mails die ik van mijn moeder en zus heb gekregen, dan heb je enig idee hoe mensen jou tot waanzin kunnen drijven. Gewoon, omdat zij niet willen luisteren, eigenwijs/koppig zijn, jou willen misbruiken om je goedheid, je energie, niet met je willen overleggen en vooral tegen en over je liegen, waardoor jouw vertrouwen in deze personen wordt geschaad.
Om te voorkomen dat jij zelf emotioneel, fysiek en mentaal waanzinnig wordt, want dat word je door de vele slapeloze piekerende nachten, het grote schuldgevoel, je aangeprate minderwaardigheidscomplex en het jezelf weg cijferen voor die anderen, heb je vrienden nodig die naar je willen luisteren, advies geven en je ondersteunen in je zoektocht terug naar jezelf.
Van vast zitten naar stappend en binnenkort rennend verwijder ik mij van deze waanzinnige mensen. Zonder jullie, mijn vrienden in de Durf en Schrijfgroep, mijn vriendinnen die als zussen voor mij zijn, mijn gezin en mijn spirits team  zou ik niet mezelf meer zijn geworden.
De waanzin had mij bijna te pakken. Dan was ik net als mijn vader en zijn 2 broers terecht gekomen in een psychiatrische inrichting of zou ik net als mijn zus onder jarenlange begeleiding komen van een psychiater. Ik ben aan dat masochistische spel ontsnapt.
Ik ben gaan beseffen, door de vele lieve luisterende mensen, dat ik NIET verantwoordelijk ben voor hoe mijn ouders en zus hun leven willen lijden. Ik ben alleen verantwoordelijk voor mij zelf.
Het is mijn keus om niet te helpen onder bedreiging, gescheld en ondankbaarheid.
Het is mijn wens om bedankt te worden, gewaardeerd te worden voor wat je voor hen doet en het is mijn verlangen om samen te zijn met mensen die jou lief hebben om wie jij bent.
Ik zeg dus NEE tegen waanzin en JA tegen prettig gestoord, want Ja ik dans graag met mijn blote voeten in de regenplassen, Ja ik trek lekkere gekkenbekken, Ja ik zing heerlijk vals bij operamuziek,
Ja ik maak mensen aan het lachen en aan het huilen als ik hen een boodschap geef uit de hemel en Ik zeg JA tegen het leven, want ik verdien liefde in mijn leven.

Prettig gestoorde liefde dat ben ik.

 

Maart 2015

 

Jolanda

 

 

 

 

Nacht

Middenin de nacht keert de dag terug.
Ik zie de mensen, wat ze deden,
in een ander licht.

Het jochie dat luid gillend
de verkeerde kant op rent.

De jonge vrouw die vastgenageld
nooit meer rennen kan.

Ik zie hun angsten, hun belagers.

Ik ben dat jochie niet,
noch die jonge vrouw
alleen hun angsten zijn van mij.


© hennie van ee