De
bloedzuiger
Een
stalen vuist
omklemt
mijn naar bloed snakkende hart.
Een
harteloze schreeuwende steek
in
mijn liefdevolle ziel.
Met
al mijn wilskracht, getrokken van uit mijn tenen,
probeer
ik mijn bloed in mijn hart te houden.
Zoekend
naar zuurstof verrijkende liefde
niet
vindend in de kille woorden aan de andere kant
van
de telefoon.
“Vuile
Kuthoer, je weet toch dat ik alle info nodig heb. Door jou… !”
Geen
enkel luisterend oor aan de andere kant te vinden.
Statische
haren in mijn nek.
De
warme genegenheid sijpelt door mijn poriën.
Mijn
kalmte deint nu over steeds hoger wordende golven.
“Zus,
ik wens niet door jou zo aangesproken te worden, lees
je
email en luister je voice af.”
Een
aaneenschakeling van gruwelijk vocabulaire wordt met wreedheid
in
mijn afkoelende hart gepompt.
Mijn
ziel slaakt een noodkreet.
Met
een haperend hart druk ik op de UIT- knop
1.2.3.4.5
seconden verstrijken.
TRING..TRING.
Een
grote teug zuurstof ademt in mijn longen.
Resoluut
druk ik op het groene telefoontje,
“Goedenavond
zus.”
“
Wat denk je wel niet om de hoorn op te hangen, slet, die je bent”.
Uit
is het geluid,
Net
als de radio.
Een
zalige stilte aan mijn kant van de telefoon,
mijn
bloed vloeit weer warm en vol bruisend leven door
mijn
aderen.
Mijn
hart ligt op één lijn met mijn ziel.
De
zee is vlak en helderblauw,
alleen
de liefde behoort mij toe.
Alle
SHIT mag de bloedzuiger hebben.
Een
warme blos dringt in mijn wangen,
de
zonnestralen van mijn eigenliefde laten mijn
hart
weer vreedzaam kloppen.
Voorgoed
keer ik de bloedzuiger mijn rug toe.
November
2014 Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten